έρχεται μια στιγμή όπου κοιτάς τις αναμνήσεις σου
και αρχίζεις να τις τακτοποιείς όλες μαζί...
σε μια γωνιά να μπλέκονται και οι μνήμες όλες μαζί...
οι πέτρες έγιναν πολλές και όλες στολισμένες...
μα χρειάζεσαι μια θάλασσα για να τις χωρέσεις πια.
Ας είναι...
θα βρω μια να χωράει στην αυλή μου
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου